ਮੈਂ ਇੱਕ ਚਿੱਠੀ ਹਾਂ (Me Ek Chithi Haa)
ਸਾਦੇ ਕਾਗਜ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲਿਖੀ ਚਿੱਠੀ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟ ਕੇ, ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਦਾ ਪਤਾ ਲਿਖ ਕੇ, ਇਸ ਉੱਤੇ ਡਾਕ ਟਿਕਟ ਲਗਾ ਕੇ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲੈਟਰ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਡਾਕੀਆ ਮੈਨੂੰ ਉਥੋਂ ਕਢ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬਸਤੇ ਆਪਣੇ ਬਸਤੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਡਾਕਖਾਨੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ, ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਵੰਡੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਇਹ ਤੈਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਗਲਾ ਸਫ਼ਰ ਰੇਲ, ਜਹਾਜ਼ ਜਾਂ ਮੇਲ ਵੈਨ ਰਾਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੋਹਰ ਲਗਾ ਕੇ, ਸਾਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬੈਗਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈਕ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਤੇ ਅਨੁਸਾਰ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਅਸੀਂ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਡਾਕਖਾਨੇ ‘ਤੇ, ਸਾਨੂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਗਲੀ ਅਤੇ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਡਾਕੀਆ ਆਪ ਹੀ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਝੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਗਮੀ ਦੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।