ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਥਾਨ ਦਾ ਦੌਰਾ (Aitihasik Sthan Da Daura)
ਇਹ ਘਟਨਾ ਬੀਤੀ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਮਿੱਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਆਗਰਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਦਿਨ ਬਿਤਾਉਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਸੱਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ। ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਥਾਨ ਦੇਖਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ-ਖੁਸ਼ੀ ਮੈਨੂੰ ਆਗਰਾ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਰੇਲਗੱਡੀ ਰਾਹੀਂ ਆਗਰਾ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਮੈਨੂੰ ਸਟੇਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਕੀ ਇਹ ਮਹਿਜ਼ ਇਤਫ਼ਾਕ ਸੀ ਜਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਦੀ ਚਾਂਦਨੀ ਵਿੱਚ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਹੀ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨੌਂ ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੇ। ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੀਆਂ ਮੀਨਾਰਾਂ ਅਤੇ ਗੁੰਬਦ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਤੋਂ ਟਿਕਟਾਂ ਖਰੀਦੀਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਉਪਾਅ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਲਾਲ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਇਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਬਾਗ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਸਜਾਵਟ ਅਤੇ ਹਰਿਆਲੀ ਮਨ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਅੰਦਰ ਦੇਸੀ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ। ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਉੱਚੇ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਗੇਟ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ ਇਕ ਉੱਚੇ ਥੜ੍ਹੇ ‘ਤੇ ਬਣਿਆ ਹੈ ਜੋ ਚਿੱਟੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਨਾਲ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਗੁੰਬਦ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਬੁਰਜ ਹਨ। ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਯਮੁਨਾ ਨਦੀ ਵਗਦੀ ਹੈ। ਯਮੁਨਾ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਤਾਜ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਆਕਰਸ਼ਕ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਏ। ਸਭ ਤੋਂ ਨੀਵੀਂ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਮਹਿਲ ਦੇ ਮਕਬਰੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਅਰਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਰੰਗਦਾਰ ਘੰਟੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਕਮਰੇ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਸੁਹਜ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਵੀ ਇਸ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਜਾਲੀ ਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਜਾਲੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਨੇ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿਚ ਵੀਹ ਸਾਲ ਲੱਗੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਤੀਹ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੇ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਸਮਾਰਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਬਣਵਾਇਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਅੱਠਵਾਂ ਅਜੂਬਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਸਾਲ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਤੋਂ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਵੀ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਸੰਭਵ ਉਪਰਾਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਿਚ ਇਹ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜਾਗਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਸਦਾ ਅਮਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਘਰ ਪਰਤਣਾ ਪਿਆ।