ਅਨੇਕਤਾ ਵਿੱਚ ਏਕਤਾ
Anekta Vich Ekta
ਅੱਜ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋ ਕੇ ਇੱਕ ਟਾਪੂ ਵਾਂਗ ਰਹਿਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਮਾਰਗਾਂ ਅਤੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਵਧੇਰੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜਾਣਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦੇਣ। ਭਾਰਤ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਧਰਮ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਾਂ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਵਾਮੀ ਵਿਵੇਕਾਨੰਦ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਨੈਤਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਵਾਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਦੀ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸਮਝਦੇ ਸੀ। ਸਵਾਮੀ ਜੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਦਭਾਵਨਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਸਨ ਅਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ – ਜੇਕਰ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕੋ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਣ, ਇੱਕੋ ਹੀ ਉਪਾਸਨਾ ਦੀ ਵਿਧੀ ਅਪਣਾਉਣ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਮੰਦਭਾਗੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇਗੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸਾਡੇ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਕ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਘਾਤਕ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀਆਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕੱਟ ਦੇਵੇਗਾ।